- αναμόχλευμα
- το , αναμόχλευσις (-εως) η1) поднимание рычагом; 2) вынимание, выкапывание (земли); 3) перен. раздувание (ссоры и т. п.);
αναμόχλευ των παθών — разжигание страстей
Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό. И.П. Хориков, М.Г. Малев. 1980.
αναμόχλευ των παθών — разжигание страстей
Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό. И.П. Хориков, М.Г. Малев. 1980.